de man die leefde onder de luwte van een holle eik, ergens in de nabijheid van het kasteel van Houthem. Volgens de overlevering was deze Gerlachus in zijn jonge jaren een levensgenieter, maar dan vooral in de negatieve zin des woords en toch is ook bij hem alles weer in het reine gekomen naar verluid in dezelfde overlevering. Zo zie je maar weer. De moraal van dit verhaal: rotz...... maar wat an, je komt toch in de hemel, al is het misschien met een omweggetje, of via de bast van een holle eik.
Na het kerkbezoek in Houthem ging onze pelgrimstocht verder via de mooie hellingbossen achter het kasteel Vliek te Ulestraten naar het kerkdorp Schimmert alwaar de heilige Remigius vereerd wordt. Wat de overlevering over hem verteld is mij nog niet bekend. Zal iets zijn voor de volgende aflevering denk ik. Uiteindelijk werd deze wandeling afgesloten in eetcafé den Druppel te Schimmert, of vergis ik me en was het toch ergens anders?? Of heb ik helemaal niet gewandeld en alleen maar gedroomd?? Wie zal het zeggen??
